"הפרויקט מציג סביבה עירונית ספקולטיבית המתרחשת בעתיד הקרוב ומתארת מציאות מורכבת בה תנאי המחייה ואורח החיים המודרני השתנו ופעולות יומיומיות אינן כפי שהכרנו אותן עד היום.
בני האדם נאלצים להתמודד מול שינויים סביבתיים והתנהגותיים כגון ריחוק חברתי, היצף מידע ומתיחות תמידית בין פיזיות לווירטואליות. תנועתם נצפית ואינה חופשית במרחב הנשלט ע"י תאגיד "העין".
דאתא.לופוליס מעלה את השאלות כיצד האדריכלות והתכנון ישתנו לנוכח המציאות החדשה? באיזה אופן המרחב העירוני, המשותף והפרטי ישנו את פניהם? כיצד ניתן לגשר על השפעות הריחוק החברתי והשליטה במרחב? מהו המקום של המרחב הווירטואלי וכיצד יוכל למלא את החסר?
הפרויקט דן במושגים דיכוטומיים חיבור-ניתוק, פיזי-ווירטואלי, דיסטופיה-אוטופיה ומספק פרשנות
המשלבת את השניים ומייצרת פוטנציאל למרחבים ופעילויות בעידן החדש."
"The project presents a speculative urban environment in the near future and describes a complex reality where living conditions and modern lifestyle changed irrevocably and day-to-day activities are not as were accustomed to.
People are forced to deal environmental and behavioral changes such as social distancing, Information overload and an ever-growing tension between the physical and virtual. Their movement watched and is not free in the space controlled by “The Eye” Corporation.
DATALOPOLIS raises the question of how will architecture and planning change in light of this new reality? In what way will the urban, private and common space change? How to overcome the effects of social distancing and controlled space? What is the place of the virtual space and how will it fill the void?
The project discusses dichotomous concepts such as connection-detachment, physical-virtual, dystopia-utopia and provides interpretation which combines the two and births potential for new spaces and activities in the new era.
"
"يقدم المشروع بيئة حضرية تخمينية تحدث في المستقبل القريب وتصف واقعًا معقدًا تغيرت فيه الظروف المعيشية وأنماط الحياة الحديثة ولا تكون النشاطات اليومية كما عرفناها حتى يومنا هذا.
يضطر البشر للتعامل مع التغيرات البيئية والسلوكية مثل التباعد الاجتماعي، تدفق المعلومات والتوتر المستمر بين الواقعي والافتراضي. لوحظت حركتهم وليست حرة في المساحة التي تسيطر عليها شركة ""العين"".
يثيرمشروع داتا لوبوليس تساؤلات حول كيفية ستتغير العمارة والتصميم في مواجهة الواقع الجديد؟ بأي طريقة ستغير الحيز الحضري، العامّ والخاصّ وجوههم؟ كيف يمكن سد الفجوة بين تأثيرات التباعد الاجتماعي والتحكم في المكان؟ ما هو مكان الحيز الافتراضي وكيف يمكنه سد الثغرات؟
يناقش المشروع المفاهيم ثنائية التفرع عن التواصل- الانفصال، الواقعي- الافتراضي، اليوتوبيا- الديستوبيا، ويقدم تفسيرًا يجمع بين الاثنين ويخلق إمكانية للمساحات والأنشطة في العصر الجديد.1"