עכו, היא עיר עתיקה בעלת היסטוריה מפוארת. שגשוגה העירוני הגיע לשיא בתקופה העות'מאנית, ונבע במידה רבה מבנייתה של תשתית/רשת הובלת מים מתוחכמת שסיפקה מים למוקדים עירוניים ציבוריים –(כגון: מסגדים, ח'אנים, ובתי מרחץ…) – רשת המים זו טיפחה את המפגשים הקהילתיים וחיזקה את ההקשרים החברתיים. אינטראקציות אלה היו חלק בלתי נפרד מהחיוניות והבריאות הכלכלית של העיר.
עם המעבר לאספקת מים פרטית תשתיות המים הוזנחו והפכו חסרי תפקיד בחיים הציבוריים וההקשרים החברתיים שהיו בסיס לשגשוג עירוני נחלשו.
עכו העתיקה היום עומדת בפני אתגרים רב- גוניים בעיקר בתחום החברתי והכלכלי. הפיתוח העירוני מתעלם לעתים קרובות מהממדים החברתיים של החיים העירוניים, וכתוצאה מכך יש ירידה באינטראקציה ומעורבות קהילתית בין התושבים. תשתיות המים ההיסטוריות מגדירות מערך עירוני בעל ערכים ציבוריים שיכול להיות לו פוטנציאל גדול בתהליכי התחדשות של ערים אלו, וכבסיס לחיזוק חברתי וכלכלי של הקהילה העירונית.
הפרויקט מציע החייאת המרקם הפיזי והחברתי שהידרדר, באמצעות שיקום רשת המים ההיסטורית ומבני הציבור לצידה, אני שואפת להחזיר את החיוניות של הקהילה ולטפח סביבה עירונית עמידה.
הפרויקט מציע לפתח מבני ציבור לצד התשתיות ההיסטוריות כרשת של מבני חינוך. חינוך כמשאב חיוני ללכידות חברתית ולהתחדשות כלכלית, הבחירה לפרוגרמה זו היא מענה למחסור קריטי של מוסדות מסוג זה בעיר, וכתוצאה מכך מבני החינוך יפגישו תושבים מקומיים וגם ימשכו אנשים מחוץ לעיר.
عكا، مدينة عريقة ذات قيمة تاريخيّة هامّة تمرّ بتجدّدٍ مستمرٍّ على مرّ السنين، وقد شَهِدَت ازدهارًا اجتماعيًّا واقتصاديًّا كبيرًا، خاصّةً خلال الفترة العثمانيّة. يعود ذلك إلى حدٍّ كبيرٍ إلى إدخال شبكة مياه متطوّرة توفّر المياه للمراكز العامّة (مثل: المساجد، والخانات، والحمّامات…) وقد عَزّزَت شبكة المياه هذه السّياقات الاجتماعيّة، وكانت هذه التّفاعلات جزءًا لا يتجزأ من الحيويّة الاقتصاديّة وصحّة المدينة. لكن مع التّحول إلى إمدادات المياه الخاصّة، تمّ التّخلي عن هذه البُنى التحتيّة المائيّة، ولم يعُد للبُنى التّحتيّة المُعاصرة في الفضاء الحضريّ أيّ دور في الحياة العامّة ممّا أدّى إلى انخفاض الاستخدام المجتمعيّ للمراكز العامّة التاريخيّة، وأدّى كذلك إلى إضعاف السّياقات الاجتماعيّة بين السّكان. واستجابةً لذلك، أرى أنّ البُنى التحتيّة التاريخيّة للمياه تُمثّل إمكانات كبيرة في عمليّات تجديد البيئات الحضريّة التاريخيّة وإحياء هذه التّجمعات السّكّانيّة.
يسعى المشروع إلى إحياء هذه الروابط الاجتماعيّة، وإعادة تأهيل المباني العامّة المُهمَلة، من خلال إعادة تصوير شبكة المياه التاريخيّة كشبكة تعليميّة مجازيّة. وتتضمّن هذه الشبكة، تكامل تداخلات المؤسسات التعليميّة، والّتي لن تجمع السكان معًا فحسب، بل ستجذب أيضًا أشخاصًا من خارج المدينة، وذلك في ظل التّحديات التعليميّة الحاليّة في عكا، حيث تفتقر إلى المؤسسات التعليميّة والأكاديميّة. وبالإضافة إلى ذلك، فإنّ هذا النّهج يُعالج أيضًا فجوةً حرجةً، ويجعل التّعليم موردًا أساسيًّا للتّماسك الاجتماعيّ والثّقافيّ والتّجديد الاقتصاديّ.
