Nur Fadila

נור פדילה

نور فضيلي

كل شيء هو الماء

הכל מים

ALL IS WATER

זיכרון, חוף וים, כפר, קהילתי, שימושים מעורבים, שיתוף ציבור, תעסוקה, תרבות
מנחה: שם טוב צרויה
ג'סר א-זרקא, כפר דייגים המשקיף על הים התיכון ונחל התנינים, מגלם את סיפורו של יישוב המודר לשולי החברה, שב ונבנה סביב תרבותו הימית. לאורך השנים, הים נותר מקור פרנסה חיוני אך חלקי עבור התושבים. אולם, המרחב הפיזי נזנח ותשתיות הכפר נותרו לא מפותחות, כאילו קפאו בזמן. למרות זאת, הים, שתמיד שימש כקו חיים, נושא בחובו פוטנציאל עצום כאוצר רב עוצמה. פרויקט זה מבקש לדמיין מחדש את הים התיכון לא רק כאמצעי קיום אלא כזרז להתחדשות קהילתית. על ידי הצבת התרבות הימית והים התיכון במרכזו, היוזמה שואפת להפוך את הים מרקע לכוח דינמי המחזק את הלכידות החברתית, מטפח תחושת שייכות ומקדם העצמה כלכלית. באמצעות התערבות אדריכלית, הפרויקט מציע ליצור גשר: בין התושבים לים, ובין הכפר לעולם הרחב.
Jisr al-Zarqa, a fishing village overlooking the Mediterranean Sea and the Taninim Stream, embodies the story of a community marginalized by society, repeatedly rebuilt around its maritime culture. Over the years, the sea has remained a vital yet partial source of livelihood for the residents. However, the physical space has been neglected, and the village’s infrastructure remains underdeveloped, as if frozen in time. Despite this, the sea, which has always served as a lifeline, holds immense potential as a powerful resource. This project seeks to reimagine the Mediterranean not only as a means of sustenance but as a catalyst for community revitalization. By placing the maritime culture and the Mediterranean Sea at its core, this initiative aims to transform the sea from a backdrop into a dynamic force that strengthens social cohesion, fosters a sense of belonging, and promotes economic empowerment. Through architectural intervention, the project proposes to create a bridge: between the residents and the sea, and between the village and the wider world.
جسر الزرقاء، قرية صيد تطل على البحر الأبيض المتوسط ونهر التماسيح، تجسد قصة مجتمع مهمش من قبل المجتمع، أُعيد بناؤه مرارًا حول ثقافته البحرية. على مر السنين، ظل البحر مصدر رزق حيوي ولكن جزئي للسكان. ومع ذلك، فقد تم إهمال الفضاء المادي، وبقيت بنية القرية التحتية غير متطورة، وكأنها مجمدة في الزمن. ورغم ذلك، فإن البحر، الذي كان دائمًا شريان حياة، يحمل في طياته إمكانيات هائلة كمورد قوي. يسعى هذا المشروع إلى إعادة تصور البحر الأبيض المتوسط ليس فقط كوسيلة للعيش ولكن كحافز لإحياء المجتمع. من خلال وضع الثقافة البحرية والبحر الأبيض المتوسط في جوهره، تهدف هذه المبادرة إلى تحويل البحر من خلفية إلى قوة ديناميكية تعزز التماسك الاجتماعي، وتغرس الشعور بالانتماء، وتعزز التمكين الاقتصادي. من خلال التدخل المعماري، يقترح المشروع إنشاء جسر: بين السكان والبحر، وبين القرية والعالم الأوسع.