הטכנולוגיות המתפתחות של מציאות מדומה (VR), מציאות רבודה (AR) ומציאות משולבת (MR) עתידות להפוך לחלק חשוב ובלתי נפרד מהעולם שלנו. ככל שעולם הטכנולוגיה משקיע יותר בטכנולוגיות הללו, השפעתן על החברה, התרבות והסביבה הבנויה שלנו מתעצמת. מכיוון שלטכנולוגיות הללו השפעה עצומה על הדרך שבה אנו חווים את הסביבה שלנו, כמובן שתהיה להן השפעה על הדרך בה אנו מתכננים את הסביבה שלנו. הפרויקט מבקש לאמץ טכנולוגיות אלו ולבחון את אפשרות הטמעתן ותרומתן הפוטנציאלית על ידי תכנון סביבה חינוכית. נקודת המוצא להתערבות בשדה הנה מבט חיובי ואופטימי אל עבר העתיד ההיברידי. הפרויקט מבקש להציע חזון של מציאות משולבת עם פדגוגיה אדריכלית/עיצובית ובעקרונות של וירטואליזם אורגני ליצירת חללי למידה אלטרנטיביים ומולטי – פונקציונאליים. מתוך בחינה ביקורתית של מגבלות שיטת הלמידה המסורתית והעכשווית, אני מציע להשיב את השימוש לגוף, לחזק את החיבור האישי לסביבה באורח בלתי אמצעי, ולהינתק מכבלי הטלפון והמחשב. הפרויקט מציע תפישה חדשה לתכנון חללים גמישים, דינאמיים וברי קיימא, היודעים לקיים מרחב ציבורי מרובד, מזמין ומעודד לפעילות משותפת
The emerging technologies of virtual reality (VR), augmented reality (AR), and mixed reality (MR) are set to become integral and inseparable parts of our world. As the tech industry continues to invest in these technologies, their impact on our society, culture, and physical surroundings grows stronger. Since these technologies significantly influence our experience of the environment, they naturally affect the way we design our surroundings as well.
This project aims to embrace these technologies and explore their potential integration and contribution to an educational environment. The project begins with a positive and optimistic perspective on the hybrid future. It envisions a unified reality by combining architectural and design education with the principles of organic virtualism, thereby creating versatile and multifunctional learning spaces.
Through a critical examination of the limitations of traditional and contemporary learning methods, the project proposes a return to the use of the body, fostering a direct and personal connection to the environment. It suggests disconnecting from the confines of telephones and computer cables. The project introduces a fresh concept for planning adaptable, dynamic, and sustainable spaces that can sustain a diverse public environment, fostering collaboration and shared activities.
ستصبح التقنيات المتطورة للواقع الافتراضي (VR) والواقع المعزز (AR) والواقع الهجين (MR) جزءًا مهمًا لا ينفصل عن عالمنا.
نظرًا لأن عالم التكنولوجيا يستثمر أكثر في هذه التقنيات ، فإن تأثيرها على مجتمعنا وثقافتنا وبيئتنا المبنية يتزايد. ولأن هذه التقنيات لها تأثير كبير على الطريقة التي نعيش بها بيئتنا ، سيكون لها تأثير طبيعي على الطريقة التي نصمم بها بيئتنا.
يسعى المشروع إلى تبني هذه التقنيات ودراسة إمكانية استيعابها وإمكانية مساهمتها من خلال التخطيط لبيئة تعليمية. نقطة البداية للتدخل في الميدان هي نظرة إيجابية ومتفائلة نحو المستقبل الهجين. كما يسعى المشروع إلى تقديم رؤية للواقع المتكامل مع التربية المعمارية / التصميمية ومبادئ الظاهرية العضوية لإنشاء مساحات تعلم بديلة ومتعددة الوظائف.
من خلال فحص نقدي لقيود طريقة التعلم التقليدية والمعاصرة ، أقترح استعادة استخدام الجسم ، وتقوية الاتصال الشخصي بالبيئة بطريقة غير وسيطة ، والانفصال عن كابلات الهاتف والكمبيوتر.
يقدم المشروع مفهومًا جديدًا لتخطيط المساحات المرنة والديناميكية والمستدامة ، والتي تعرف كيفية الحفاظ على مساحة عامة طبقية ، ودعوة وتشجيع النشاط المشترك