חיפוש
חיפוש
סגור את תיבת החיפוש

טליה צוק

Talia Tsuk

עזר כנגדה

אורבני, גבול, התחדשות עירונית, חברתי, חוף וים, מבנה ציבור, מרכז, נוף, קהילתי, שימוש חוזר, תל אביב-יפו, תרבות

/

מנחה: אילה רונאל
מרחב ציבורי, כשמו כן הוא, אמור לשמש את הציבור בכללו, ללא הבדל דת, גזע , מין ומגדר. הוא אמור לאפשר הזדמנויות שוות לכל פרט, אישה ואיש מן הציבור. בפועל, המצב רחוק מכך. סוגיית חוסר הבטחון במרחב הציבורי נוגעת לכל אישה, בחוויה האישית שלי התנהלותי במרחב מונעת מפחד וחוסר בטחון. עולמנו הוגדר על פי הגבר, המודל הגברי הוא מודל בן האדם שלפיו כולנו התרגלנו לחיות והאישה הוכרחה להתאים את עצמה אליו. אך אנחנו בנות אדם, ויש לנו צרכים אחרים. הפרויקט משתמש באדריכלות כדי לשנות את השיח בחברה ולהביא את העולם הנשי לסדר היום. מרחב ההתערבות של הפרויקט הוא פארק צ'ארלס קלור, מובלעת חסרת בעלות בעקבות ההיסטוריה שלה. בחווייתי, הפארק מייצר מרחב לא נעים לשהייה במקום מלא פוטנציאל. הפרויקט מייצר מתחם לשימוש כלל האוכלוסייה אך מפנה זרקור לנשים על ידי כך שמייחד מרחבים לנשים ומייעד אחרים להענקת ידע על נשים לכלל הציבור ולפנאי. גם באזורים המיועדים לכלל הציבור התכנון מסתכל מפרספקטיבה נשית השמה את צרכיהן במרכז. תכנון זה נועד להניע שיח חדש הרואה את השוויון בין המינים אך גם את ההבדלים בניהם.
A public space, as its name suggests, is meant to serve the entire public, irrespective of religion, race, or gender. It should provide equal opportunities for all individuals, both men and women. However, in reality, the situation is far from ideal. The issue of insecurity in public spaces is a concern that affects every woman. From my personal experience, fear and insecurity have influenced my behavior and actions in these spaces. Our world has been defined from a male perspective, with the male model considered the standard for humanity. Women have been compelled to adapt themselves to this model. However, we are human beings with a different set of needs. The project utilizes architecture to reshape societal discourse and bring attention to the female world. The project focuses on Charles Clore Park, an enclave with a complex history that has led to a lack of ownership. In my experience, the park has become an unpleasant place to spend time despite its potential. The project creates a space that can be utilized by the entire population, but it also highlights the experiences of women. It designates areas specifically for women and others aimed at increasing public awareness and knowledge about women while providing leisure opportunities. Even in areas designated for the general public, the planning approach considers the female perspective and places their needs at the center. This planning aims to initiate a new discourse that promotes gender equality while acknowledging and embracing the differences between genders.
الحيز العام، كما يوحي اسمة، يفترض أن يخدم الجمهور باكملة، بدون تمييز ديني, عرقي, جنسي أو جندري. يجب أن يتيح فرصًا متكافئة لكل الافراد، رجلًا أو امرأة على حد سواء. في الواقع، الوضع بعيد عن كونة كذلك. قضية نقص الأمان في المساحة العامة تهم وتمس كل امرأة، فمن تجربتي الشخصية، سلوكياتي في الحيز العام مدفوعة بالخوف وعدم الأمان. ان عالمنا مقام ومعرف على اساس الرجل، فالنموذج الذكوري هو النموذج البشري السائد الذي اعتدنا العيش وفقة واضطرت المرأة لتكييف نفسها وفقًا لذلك. ولكننا النساء بشر ولدينا احتياجات مختلفة. المشروع يستخدم العمارة لتغيير الحوار في المجتمع وجلب العالم الأنثوي إلى الواجهة. مساحة العمل للمشروع هي حديقة تشارلز كلور، وهي منطقة محاصرة تفتقر إلى الملكية بسبب تاريخها. من تجربتي، تخلق الحديقة مساحة غير مريحة للبقاء فيها على الرغم من الإمكانات الكامنة داخلها. يوفر المشروع مجمعًا لاستخدام الجمهور بشكل عام ولكنه يوجه اهتمامًا خاصًا للنساء عن طريق تخصيص مساحات خاصة بهن وتوجيه مساحات أخرى لتوفير المعرفة حول النساء للجمهور العام ولأغراض الترفيه. حتى في المناطق المخصصة للجمهور العام، ينظر التخطيط من منظور أنثوي ويضع احتياجاتهن في المركز. يهدف هذا التخطيط إلى تحريك حوار جديد يرى المساواة بين الجنسين ولكن أيضًا الاختلافات بينهما.

יצירת קשר