פרויקט זה עוסק ביצירת מודל תכנוני חדש המנוגד למודל האדריכלי הקיים, הנקרא כביכול "מודרני", אשר מיובא לאום-אל פחים ללא תהייה או חשיבה, ובקבלה שאין שני לה. מודל מערבי מודרני זה אינו מתאים לחלוטין לאום אל-פחם מכיוון שהוא נובע מהידע וההיסטוריה של מערב אירופה ואינו מתחשב בזהות ובמיקומה הגיאוגרפי המסוים של עיר מזרחית כמו אום אל-פחם. בנוסף דגם מודרני זה אינו רק דפוס אדריכלי המאופיין בלובן ופשטות של צורות, אלא מדובר במודל רחב ושלם יותר המבוסס על סטנדרטיזציה ורציונליזציה של האדם, דרך הגלובליזציה של המרחב האדריכלי שלו, פישוטו ופירוקו מהרכבו המכיל את יכולתו של האדם להתעלות ולהתחבר עם מה שיפה וייחודי, כגון טבע, חברה והיסטוריה.
הפרויקט לוקח את שכונת "שיכון אל-גרבי" באום אל-פחם כעדות בלתי ניתנת להפרכה לרצון האנשים להיות קשורים למה שמיוחד עבורם, להיסטוריה שלהם ולמה שהם רואים כיפה. שכונה זו, שהייתה ברמות הגבוהות ביותר של מודרניות וגלובליזציה, על החזרתיות שבה ,חלונותיה המרובעים, וחזיתותיה הלבנות, הפכה לביטוי של רצונות וזהות של אנשים, להטרוגנית ומלאה בצבעים ובצורות רבות. זה מעיד על מורכבות האדם והחברה, במיוחד החברה הפלסטינית-הפחמאווית, שכן היא עדיין חברה חומלת שלא נפלה כולה ברשתות החוזיות או ברשתות הגלובליזציה והסטנדרטיזציה המערבית.
המודל המוצע מבקש ליצר מודרניות שונה מתוך התרבות המקומית הקיימת, כדי לחפש העצמה עבור התושבים הפלסטינים עצמם. וכדי למנוע מהחברה הפחמאווית את השאיפה להיגרר בחוסר אחריות ובאופן מוגזם לגורל הגלובליזציה והרציונליזציה. הפרויקט משיג זאת על ידי הצגת פתרון ומודל חדש המשלב את צורכי ההתעלות (כגון טבע ויופי, עבר וחברה) וצרכים רציונליים של המודרנה (כגון שירותי בריאות והצורך לעבוד וללמוד). מודל המשמש אלטרנטיבה למודל המודרני, שלצערי, העירייה באום אל-פחם לוקחת מבלי משים כמודל לתכנון ועיצוב שכונות חדשות לפתרון בעיית הדיור ולהרחבת העיר.
הפרויקט עושה תצפיות, ראיונות, מחקר והשוואה כמתודולוגיות העיקריות לפירוש, ניתוח ותיאוריה של המודל שלו. לאחר מכן הפרויקט מסתמך על מתודולוגיה חשובה יותר המחלצת אלמנטים חיוניים מהמתודולוגיות של הניתוח, שמתבטאות באדריכלות, בדיבור, בזיכרון, באמנות, בהיסטוריה – ואפילו בלבוש. יתר על כן, ניסוח מחדש של אלמנטים אלו לאלמנטים אדריכליים התואמים למודרניות ולחשיבה יצירתית, על מנת לשלב אלמנטים אלו במרקם אדריכלי, אורבני הולם ואחראי הפועל למתן מענה לסוגיית הזהות, למרקם החברי הקיים, ולהשלמה של הטבע והמקום, בנוסף לפתרון בעיית המחסור בשירותים חברתיים ובדיור מהם סובלת העיר. כל זאת במסגרת תכנית מתאר באזור "עין חאלד" הפועלת ליצירת כניסה חדשה לעיר ולהגברת החיבור העירוני, במיוחד עם העיר העתיקה.
This project concerns/focuses on creating a new planning model that counters the existing so-called "modern" architectural model in Umm-El Fahem, which is being imported without questioning or thinking and with unparalleled acceptance. This modern Western model does not entirely suitable for Umm al-Fahem because it stems from Western European knowledge and history and does not consider the identity and particular geographical location of an eastern city such as Umm al-Fahem. Moreover, this model is not just an architectural pattern characterized by whiteness and simplicity of forms. However, it is a broader and more complete model based on the standardization and rationalization of man, through the globalization of his architectural space, its simplification and dismantling from its composition that contains the ability of man to transcend and to connect with what is beautiful and unique, such as nature, society, and history.
The project takes the "Al-Shikun al-Gharbi" neighborhood in Umm al-Fahem as irrefutable evidence of the people's desire to be associated with what is special to them, their history, and what they consider beautiful. This neighborhood, which was at the highest levels of modernity and globalization, with its homogenous square windows and white facades, turned into a manifestation of people's desires and identity, and became a heterogeneous space filled with many colors and shapes. If it indicates anything, this manifestation points to the complexity of man and society, especially the Palestinian / Fahmawian society, as it is still a compassionate society that did not fall entirely through the nets of contractualism or the nets of globalization and Western standardization.
The proposed model claims different modernity from existing local culture to seek empowerment for the Palestinian residents themselves. Therefore, there is an aspiration to prevent the Fahmawian society from being dragged irresponsibly and exaggeratedly into the fate of globalization and rationalization. The project achieves this by presenting a new model that integrates the needs beyond the rational (such as nature and beauty, the past and society) with the rational needs of the age (such as health services and the need to work and learn). A model that serves as an alternative to the modern model, which, unfortunately, the municipality in Umm al-Fahem unwittingly takes as a model for designing and planning new neighborhoods to solve the housing problem and City expansion.
The project pursues observation, interviews, research, and comparison as the primary methodologies for interpreting, analyzing, and theorizing its model. The project then relies on a more critical methodology that relies on extracting essential elements from the methodologies of analysis, which repeats in architecture, speech, memory, art, history, and even clothing. Furthermore, reformulating these elements into architectural elements consistent with modernity and creative thinking in order to integrate these elements into an appropriate and responsible architectural, urban fabric that works to address the issue of identity, the existing social fabric, and complement nature and place. In addition to solving the problem of the lack of social services and housing that the city suffers from. All of this produces a green Palestinian village – a city full of identity, three-dimensional and contemporary within a master plan in Ein Khaled area that works to create a new entrance to the city and increase urban interconnection, especially with the old city.
يختص هذا المشروع بمحاولة اعلاء نموذج تخطيطي جديد ضد ما يسمى بالنموذج "العصري" الذي يُستورد إلى مدينتي، أم الفحم بدون مساءلة أو تفكر، وبقبول منقطع النظير. فهذا النموذج العصري الغربي لا يلائم ام الفحم بشكل كامل لأنه نابع من المعرفة والتاريخ الأوروبي الغربي ولا يأخذ بالحسبان الهوية والموقع الجغرافي الخاص لبلد شرقي مثل ام الفحم. كما ان هذا النموذج هو ليس مجرد نسق معماري يتصف باللون الابيض وببساطة الأشكال، إنما هو نموذج أوسع، وأكمل مبني على تنميط وترشيد الإنسان بوساطة عولمة حيزه المعماري، تبسيطه وتفكيكه من تركيبته المعقدة التي تحوي قدرة الانسان على التجاوز وارتباطه بما هو جميل وخاص، كالطبيعة، والمجتمع، والتاريخ. ويأخذ المشروع حي " الشيكون الغربي " في أم الفحم كدليل دامغ على رغبة الناس بالارتباط بما هو خاص فيهم وبتاريخهم، وبما يعتبرونه جميلا. فهذا الحي الذي كان في اعلى درجات العصرنة والعولمة بتجانسه التام، بشبابيكه المربعة وواجهاته البيضاء، تحول بعد فترة إلى تجل لرغبات الناس وهويتهم وأصبح متغايرا ومطعما بكثير من الألوان والاشكال. والتي ان دلت على شيء دلت على تركيبية الانسان والمجتمع، وخاصة المجتمع الفلسطيني الفحماوي كونه ما يزال مجتمعا تراحمياً لم يقع بشكل كامل بشباك التعاقدية ولا بشباك العولمة والتنميط الغربي.
يطالب النموذج المقترح بالحداثة من الثقافة المحلية القائمة نفسها سعياً إلى التمكين للسكان الفلسطينيين أنفسهم. لمنع المجتمع الفحماوي من الانجرار غير المسؤول والمبالغ فيه الى مصير العولمة والترشيد، يأتي هذا المشروع ليقدم حلا ونموذجا جديدا يدمج بين احتياجات التجاوز (كالطبيعة والجمال، الماضي والمجتمع)، واحتياجات العصر الرشيدة (كالخدمات الصحية والحاجة للعمل والتعلم). نموذجا يعمل كبديل للنموذج العصري الذي يا للأسف تتخذه البلدية في أم الفحم عن غير قصد نموذجا لتصميم وتخطيط أحياء جديدة لحل مشكلة الإسكان وتوسيع المدينة.
ينتهج المشروع الملاحظة، المقابلات، البحث، والمقارنة كمنهجيات أساسية لتحليل وتفسير وتنظير نموذجه. ثم يرتكز المشروع بعد ذلك على منهجية أكثر أهمية تعتمد على استخلاص عناصر أساسية من منهجيات التحليل، والتي تكررت في العمارة، والقول، والذاكرة، والفن، والتاريخ وحتى الملبس. وإعادة صياغة هذه العناصر إلى عناصر معمارية تتسق مع الحداثة والتفكير الإبداعي. ومن ثم دمج هذه العناصر بنسيج حضري معماري ملائم ومسؤول يعمل على معالجة قضية الهوية، النسيج المجتمعي القائم ومجاملة الطبيعة والمكان. بالإضافة إلى حل مشكلة قلة الخدمات الاجتماعية والإسكان التي تعاني منها البلد. كل هذا ينتج قرية – مدينة فلسطينية خضراء مفعمة بالهوية، ثلاثية الأبعاد، وحديثة داخل مخطط رئيس في منطقة عين خالد يشتغل بخلق مدخل جديد للبلد وزيادة الترابط الحضري في المدينة وخاصة مع البلدة القديمة.