אורבני, דיגיטלי, דיסטופיה/אוטופיה, קונספטואלי, שימושים מעורבים, תחבורה, תל אביב-יפו, תשתיות
/
מנחה: אילה רונאל
הטכנולוגיה היא תחום דעת העוסק בחיפוש פתרונות מעשיים כמענה לרצונות והצרכים של האדם, תוך ניצול חידושי המדע. היא מייעלת את אורח החיים של האדם, אך לא תמיד פועלת בטובתו האישית והנפשית. בעידן זה, הטכנולוגיות חודרות למרחבים העירוניים והופכות לאלמנטים מהותיים בעיצוב העירוני. אנו המתכננים, נמצאים בעקומת למידה, ומיום ליום בוחנים כיצד לייצר להן את הבסיס האידאלי שישרת את התושבים בדרך הטובה ביותר.
בפרויקט זה, אני מחדירה אל שדרות נורדאו היומיומית שלוש טכנולוגיות שונות- מכוניות אוטונומיות, רחפני משלוחים ורובוטי בנייה בטכנולוגיית מדפסות תלת מימד.
דרכן, אני בוחנת במהלך הפרויקט שתי גישות המושתתות על ערכים שונים ב”תכנון העירוני הטכנולוגי”.
עולם מסוג B, היא הגישה האינדיבידואלית המקדשת את המרחב הפרטי. היא מדגישה את אימוץ העתיד הטכנולוגי והיעילות העירונית.
לעומת השנייה, עולם מסוג A, הגישה החברתית המקדשת את המרחב הציבורי, המשתמשת בטכנולוגיות למען תכנון מרחבים קהילתיים מסוג חדש, ותפקידה להוציא את האדם מהבית בעידן הטכנולוגי.
אני מאמינה שתפקידו של הארכיטקט הוא לייצר תכנון המשלב את שתי הגישות, תכנון מגוון המכיל דינאמיות עירונית, ויותר מהכל חווית משתמש אשר מתאימה לכל תושבי העיר באשר הם.
בתערוכה, יצרתי ממשק אינטראקטיבי אשר מאפשר ל"תושבים" לבחור בעצמם בין שתי הגישות. דרך שלוש דילמות בכניסת הטכנולוגיות לעיר, מתוך כ-50 משתתפים, 80% הגיעו לתוצאה אשר משלבת את שתיהן. הם בחרו במהלך הדרך את עולם A+B- גם וגם.
Technology is a field of knowledge that deals with the search for practical solutions in response to human desires and needs, while taking advantage of scientific innovations. It optimizes a person's lifestyle but does not always work for his or her personal and mental well-being. In this era, technologies are penetrating urban spaces and becoming essential elements in urban design. As planners we are challenged while those technologies are entering our space and become relevant tools in urban design. We are in a learning curve getting to know how to produce the best solutions and infrastructures.
In this project, I introduce three different technologies into Nordau Boulevard – autonomous cars, delivery Drones and construction robots with 3D printer technology.
Through them, I examine during the project two approaches based on different values in "urban technological planning".
World type "B" is the individual approach that sanctifies the private space. It emphasizes the adoption of the technological future and urban efficiency.
Compared to the second, World type "A", the social approach that sanctifies the public space, which uses technologies for the planning of a new kind of community spaces, that provide residents human spaces, while technology takes over the city
I believe that the future architect needs to see the world in a holistic way by thinking about functional urban issues while considering human-centered design. The architect needs to provide the city a wide variety of experiences ranging from practical ones and social ones.
In the exhibition, I created an interactive interface that allows "residents" to choose for themselves between the two approaches. Through three dilemmas in the entry of technologies into the city, out of about 50 participants, 80% reached a result that combines the two. They chose – A+B – both.
التكنولوجيا هي مجال علميّ يعتني في البحث عن حلول عملية تُلبّي رغبات الإنسان واحتياجاته، والاستفادة من ابتكارات العلم. فهي تحسّن نمط حياة الإنسان، ولكنها لا تخدم دائما مصالحه الشخصيّة والعقليّة. في هذا العصر، تخترق التقنيات المساحات الحضريّة لتصير عناصر أساسيّة في التصميم الحضريّ. نحن المخططين في منحنى التعلم، وننظر بمرور الأيام في كيفيّة إنشاء قاعدة مثاليّة من شأنها أن تخدم السكان في أفضل طريقة ممكنة.
في هذا المشروع سأدخل ثلاث تقنيات مختلفة إلى شارع نورداو – السيارات المستقلة، وطائرات تسليم الطلبيات، وروبوتات البناء باستخدام تكنولوجيا الطابعة ثلاثية الأبعاد. ومن خلال هذه التقنيات، سأفحص نهجين يستندان إلى قيم مختلفة في "التخطيط الحضريّ التكنولوجيّ". الأول هو النهج الفرديّ الذي يولي الاهتمام إلى الحيّز الخاص ويؤكد على تبنّي المستقبل التكنولوجيّ والكفاءة الحضريّة.
وفي الجهة الثانية، النهج الاجتماعيّ الذي يولي الاهتمام إلى الحيّز العام، ويستخدم التقنيات لتصميم مساحات مجتمعية حديثة، ودوره هو إخراج الشخص الّذي يعيش في العصر التكنولوجيّ من المنزل. أعتقد أن وظيفة المهندس المعماريّ هي إنشاء تصميم يجمع بين النهجين، تصميم متنوع ينطوي على ديناميكيّة حضريّة، والأهمّ من ذلك كله تجربة مستخدم تناسب جميع سكان المدينة أينما كانوا.