בשנים האחרונות הולך וגובר השיח הציבורי בנושא הטרדות ותקיפות מיניות. למרות זאת, ההטרדות המיניות לא פוסקות, ואותם תוקפים ממשיכים לפגוע בקורבנות רבים. כאשר מדובר בקורבנות תקיפה מינית ברוב המקרים מדובר בנשים. נשים רבות חוששות להיפגע ופועלות במגוון דרכים על מנת למנוע מקרים עתידיים ולהגן על עצמן: יוצאות ממקום עבודתן לפני שעת החשיכה, בוחרות מסלולים קצרים ומהירים לביתן או להיפך, מאריכות את הדרך כדי להימנע מרחובות צרים וצפופים.
סוגיית המחקר מעלה את השאלה כיצד ניתן למנוע או למזער את התקיפות המיניות במרחב הציבורי. מדובר בנושא מורכב, הכולל היסטוריה ארוכת שנים של פגיעה בזכויות נשים, חינוך לקוי ותכנון מרחבי גברי ומפלה כלפי נשים.
הפרויקט יעסוק באדריכלות ועיצוב המרחב ויציג כיצד ניתן לייצר ביטחון. מהו ביטחון/חוסר ביטחון, כיצד הוא מתבטא בשטח ומה הסיבות שגורמות לנשים לחוש לא מוגנות.
אזורים צפופים או מרחבים פתוחים, מקומות חשוכים או מוארים, הומי אדם או ריקים לחלוטין. אלו מקומות שיכולים לייצר תחושת חוסר נעימות ופחד.
في السنوات الأخيرة، كان هناك خطاب عام متزايد حول التحرش والاعتداء الجنسيين. وعلى الرغم من ذلك، فإن التحرش الجنسي لا يتوقف، ولا يزال نفس الجناة يؤذون العديد من الضحايا. عندما يتعلق الأمر بضحايا الاعتداء الجنسي في معظم الحالات، فإن النساء. تخشى العديد من النساء التعرض للأذى ويتصرفن بطرق متنوعة لمنع الحوادث المستقبلية وحماية أنفسهن: ترك مكان عملهن قبل حلول الظلام، واختيار طرق قصيرة وسريعة إلى منزلهن أو العكس، وتوسيع الطريق لتجنب الشوارع الضيقة والمزدحمة.
وتثير مسألة الدراسة مسألة كيفية منع الاعتداءات الجنسية في المجال العام أو تقليلها إلى أدنى حد. هذه قضية معقدة، تشمل تاريخا طويلا من انتهاك حقوق المرأة، وضعف التعليم، والتخطيط المكاني الرجولي الذي يميز ضد المرأة.
وسيتعامل المشروع مع الهندسة المعمارية والتصميم المكاني وسيقدم كيفية إنشاء الأمن. ما هو الأمن/انعدام الأمن، وكيف يتجلى على أرض الواقع، وما هي الأسباب التي تجعل المرأة تشعر بأنها غير محمية.
المناطق الكثيفة أو المساحات المفتوحة أو الأماكن المظلمة أو المضاءة جيدا أو المزدحمة أو الفارغة تماما. هذه هي الأماكن التي يمكن أن تنتج شعورا بعدم الرضا والخوف.
